Artık bloğuma ayırabileceğim öyle uzun vakitlerim yok. Şuan da o kadar dinlenmeye ihtiyacım var ki:)
Neyse ki oğlum 5. Ayına girdi. Sağlığı sıhhati yerinde. Tek sıkıntımız sürekli keşif yapmak istemesi. Oyundan, uzun süre aynı ortamda kalmaktan ve hep beni görmekten sıkılıyor. Buna sıkıntı diyorum çünkü Yavuz u oyalamak giderek zorlaşıyor. Kucakta evin farklı odalarını gezdirmek, konuşmak, oyunlar yapmak bütün enerjimi alıyor, belim kopuyor. Akşam bitkin bir halde eşimin gelmesini dört gözle bekliyorum. Bir saat onunla oyalansa benim icin kar. Bende bu sırada yemek, temizlik ve diğer kalan işlerimi halletmeye çalışıyorum. İnanın bunlar bile bana iyi geliyor:)
Gerçekten çok değişik sosyal bıcır bıcır bir bebek bu. Herkese gülücük saçıyoruz. Kahkahalar atıyoruz. Bu ayında özellikle değişik kuş cıvıltıları gibi neşeli sesler çıkarıyor. Aynı zamanda kendi kendine uğuldanıp nefesini sesli bir şekilde bir içeri çekiyor bi dışarı:D dedimya ilginç oyunlar. Oğluşu gören insanlar onun bu haline bayılıp hayretle bakıyorlar. Sürekli okuyorum nazar değmesin diye. Kucağımıza aldığımızda omuzlarımıza yapışıyor uğuldanarak tükrüğe boğuyor. O anlar o kadar güzelki saatlerce dinleyebilirim bana sarılarak uğuldanmalarını. Canım bebeğim maaşalah kilosu gayet iyi şimdilik sadece anne sütü alıyor hala ama dedim ya çok hevesli yeni tatlara. Su, domates suyu, turşu, pastırma, mandalina, çay, çikolata, elma...
diline değdirdiğimizde devamınıda isteyen bir bebek. Bu arada ailelerimiz Yavuz a bir şeyler yedirmeye o kadar meraklılar ki yukarıda saydığım şeyleri hep onlar tattırdılar. E fazla ileri gitmeden onlarıda kırmadan izin verdik bazen. Heves ediyorlar iki günlüğüne gidiyoruz yanlarına zaten kırmak istemiyoruz. Ama bende bu aylarda karşı değilim artık. Oğlum tanısın bilsin mandalinanın kokusunu:) Altıncı aya doğru doktorumuzda tavsiye ederse zaten yoğurt, muhallebi gibi ek gıdalara da başlamak istiyorum. İnşallah benim bebeğim yemek seçmeyen biri olur. Ben öyleyim gayette memnunum insanlarda benden bu konuda memnun diye düşünüyorum. Öbür türlü zor ve sıkıcı.
BU HİKAYEDEN BENDE DE VAR!
Aslinda hikaye degil bunlar gercek!
10.11.2014 aniden uyandim gece ve bebegim ne halde bakmak istedim. Babasi arkamdan geldi askim cok enteresan ya nasil hissettin cok acayip dedi neyi diyorum cok acayip hissediyosun valla dedi. Ama neyi dedim. Onun gozune uyku girmenisti zaten gec gelmisti isten. Ve bebegim uykusunda uguldanirken bende yatak odasindan ona "anneeem" diye cevap vermisim . Kendime gelince banada enteresan ve tuyler urpertici geldi.
Bunun gibi birkac tane daha var. Yine bir gun gece oglum kucagimdayken uyuya kalmistim cok iyi hatirliyorum yada oyle zannediyorum... Uyandigimda bebegim yanimda uzanmis yatiyordu.
Notlar:
20.11.2014
5. Ayimiz bitmek uzere oglum el hareketlerine dahada onem veriyor. Elime tekrar tekrar uzanip inceliyor. "Gel babasi gel gel gel " yapmaya basladik oglumla:)
Bu ay da damaklarinin sertlesmesinden dolayi isirmaa hareketlerin artmisti en rahat benim sasparmagimi emiyor ve isiriyor
Sertlesen damaklarini cigneme hareketi yapar gibi birbirine vuruyor
Neyse ki oğlum 5. Ayına girdi. Sağlığı sıhhati yerinde. Tek sıkıntımız sürekli keşif yapmak istemesi. Oyundan, uzun süre aynı ortamda kalmaktan ve hep beni görmekten sıkılıyor. Buna sıkıntı diyorum çünkü Yavuz u oyalamak giderek zorlaşıyor. Kucakta evin farklı odalarını gezdirmek, konuşmak, oyunlar yapmak bütün enerjimi alıyor, belim kopuyor. Akşam bitkin bir halde eşimin gelmesini dört gözle bekliyorum. Bir saat onunla oyalansa benim icin kar. Bende bu sırada yemek, temizlik ve diğer kalan işlerimi halletmeye çalışıyorum. İnanın bunlar bile bana iyi geliyor:) 
