Aslında hissetmiştim o gün. İçimde doğuma yönelik tuhaf duygular vardı tabi bu tarif edilemez simdi. 20 haziran : biz bu aksam doğuya tayinleri çıkan arkadaşlarımızla vedalaşmak için toplandık. Gayet keyifli bir akşamdı. Doğuma dair herhangi bir belirti yoktu. Beni görenler "sen daha doğurmadın mı", "artık çocuğu yollarda doğuracaksın" gibi laflar ederken bende en ufak sancı bile yoktu. Gecemiz bayağı uzun sürdü eşim ve arkadaşları her zaman ki gibi bir araya geldiklerindeki en büyük zevklerini gerçekleştirmek için bizden izin istediler. Bense onların oyunları bitene kadar arkadaşımın evinde kaldım; yorgunduk hemen yatışa geçtik. Saat tam üç buçuk ve ben birden gözlerimi açtım sancı, ağrı herhangi bir şey yok ama ben anlamıştım sanırım vakti gelmişti. Hemen esimi aradım ve gelmesini istedim. Anadolu yakasına geçmek için yola koyulduk. Belli etmesek te ikimizde telaş yaptık.
.jpg)
