Gerçekten vücut kendini artık doğuma hazırlıyor sanki... Hamile bir birey olarak aşama aşama hissettiriyor Rabbim. İlk aylarda daha ne olduğunu algılayamazken 8. ayda karnınızda neredeyse konuştuğunuzda size karşılık veren bir insanın olduğunu hissediyor ve bunu tam anlamıyla kavrıyorsunuz. Çoktan anne olmuşum bile... Seviyorum bebeğimi onunla konuşmayı ve ilgilenmeyi... Onunla birlikte ders çalışıyor(kitap okurken ayrı bir enerjisi olan bebeğimin içimde aşırı dürtmelerini unutmayacağım:), internette geziniyor, müzik dinliyor ve babamızı bekliyoruz. Yani yalnız değilim :D
Oğluşun odasını da artık tamamladık. Perdesi geldi, rafını da taktık. Tam bir bebek odası olduuu :)). Aslında sadece beşik almayı düşünürken çok şükür biraz biraz parçaları tamamladık. Hastane çantamızı da hazırladık. Artık dokuzuncu ayımıza hazırız gibi.
Doğumdan önce en çok yapmak istediğim şey hamile hatıra fotoğrafı çektirmek. İlk hamileliğimden ilk heyecanımdan ve bu eşsiz duygulardan birer hatıra kalsın istiyorum. Sağ olsun eşim beni kırmadı birlikte fotoğraf çekimi için kıyafet baktık, aldık. Sıra yer belirlemeye ve çekimlere geldi. Aslında foto çekimi için yer olarak daha önce görüp beğendiğim ve dış mekan foto çekimi için gayet uygun bir yer biliyorum. Otağtepe parkı. Bu fikir eşimin de hoşuna gidince yer belirleme işi de böylelikle tamamlanmış oldu. Şimdi tek iş çekimleri yapmakta.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder